wtorek, 2 września 2014

Sony PlayStation 2 - klasyk

Najlepiej sprzedająca się konsola w historii elektronicznej rozrywki: 155 milionów sztuk na całym świecie w ciągu 13 lat. Złote czasy dla Sony. 3870 wydanych gier, najlepiej sprzedająca się gra GTA:San Andreas to ponad 20 milionów kopii. Szaleństwo PS2 rozpoczęło się 4 marca 2000 roku. 




Sony wyposażyło swoją konsolę w czytnik DVD. Dla wielu klientów był to dodatkowy czynnik wpływający na decyzję o zakupie konsoli - za cenę niewiele większą od dobrej jakości odtwarzacza DVD (299$), otrzymywali dodatkowo świetną konsolę do gier. Ogromny sukces Sony szybko dotknął Segę, która zmuszona była zakończyć sprzedaż Dreamcasta w 2001 roku. 


W 2002 roku Sony wypuściło Network Adapter, który pozwalał na granie online. Promocja grania online skupiła się na świetnym taktycznym FPS Socom: US Navy Seals. Niestety, w przeciwieństwie do Microsoftu, który sam dbał o serwery, Sony kwestie techniczne zostawiała po stronie producentów gier. Takie podejście powodowało często problemy techniczne związane z łączeniem się z hostem. Miejsce, w którym instalowany był Network Adapter, było również wykorzystywane do montażu dysku twardego. Dysk twardy nie był niezbędnym wyposażeniem - z jego dobrodziejstw korzystało zaledwie kilka gier. Bardziej przydał się osobom szukającym sposobów na obejście zabezpieczeń konsoli. Final Fantasy XI było jedyną grą, która do uruchomienia wymagała dysku twardego.


Do zapisu stanu gier służyły karty pamięci. Na powyższym zdjęciu, po lewej oryginalna karta Sony, po prawej karta firmy MadCatz. 




Popularność PS2 przyczyniła się do powstania szeregu akcesoriów do konsoli. Część z nich, jak widoczny na zdjęciach pistolet GunCon 2 od Namco, podłączane były do portu USB; inne, jak mata do tańczenia, wpinane w miejsce pada. Konsola wyposażona była również w rzadko wykorzystywane złącze IEEE 1394.



Pad to oczywiście Dualshock 2 w wersji z przezroczystego plastiku. Sony nie zdecydowało się na produkcję swojego pada bezprzewodowego, dlatego bardzo długo korzystałem ze świetnego pada firmy Logitech. Była to wygodna i wytrzymała konstrukcja, która z powodzeniem zastępowała oryginalnego Dualshocka. 


PlayStation 2 to ogromna biblioteka gier z wieloma tytułami na wyłączność. Sony, mimo trzech konkurentów, powtórzyło i pomnożyło sukces PSXa. W 2004 roku ukazała się mocno odchudzona wersja konsoli PSTwo - konsola miała wbudowaną kartę sieciową, ale była pozbawiona miejsca na dysk twardy. 



PlayStation 2 to dla wielu osób synonim młodości i symbol setek godzin spędzonych na wirtualnej zabawie. Pierwszą grą, którą kupiłem na PS2 było Gran Turismo 3, mimo posiadania mocnego PC, grafika PS2 powaliła mnie szczegółowością i płynnością. Szkoda, że Xbox One i PS4 nie wywołują dzisiaj podobnych emocji. 

CPU: Emotion Engine 294 MHz
Pamięć: 32MB
Grafika: 147 MHz
















poniedziałek, 1 września 2014

eMac - edukacyjny iMac

W 2002 roku, Apple wprowadziło na rynek tańszą wersję iMaca, przeznaczoną na rynek edukacyjny: eMac. Duże zainteresowanie nowym, tanim komputerem, sprawiło, że eMac trafił do powszechnej dystrybucji. W zasadzie do końca jego ogólnej dostępności, czyli do 2005 roku, stał się najtańszym komputerem pozwalającym wejść w świat systemów Apple. W 2005 roku eMac sprzedawany był już wyłącznie instytucjom edukacyjnym, rok później jego produkcja została zakończona. 




Komputery eMac wyposażone były w procesor PowerPC G4 o taktowaniu od 700 MHz do 1,42 GHz - w zależności od roku produkcji. Modyfikacji ulegały również inne podzespoły komputera: pamięć, karta graficzna, napęd optyczny. eMac wyposażony był w niezłej jakości głośniki 18W - które nawet dzisiaj brzmią lepiej niż niejeden tani zestaw stereo dla komputerów PC. 



Design eMaca opierał się w głównej mierze na pierwszych modela iMaca. Dla wyróżnienia tego modelu, obudowa eMaca była nieprzezroczysta. Z tyłu zastosowano ciekawe rozwiązanie w postaci szarego okręgu do wylotów powietrza - wygląda to nieprzeciętnie. Dla mnie osobiście jest to jedna z ładniejszych konstrukcji Apple - spójna bryła, która z każdej strony wygląda idealnie. 



Pod monitorem, a między głośnikami znajduje się klapka kryjąca napęd optyczny. Na wewnętrznej stronie klapki wydrukowany został adres MAC karty sieciowej. Dopełnieniem komputera jest mysz i klawiatura, utrzymane w tym samym designie - mieszanina białego i przezroczystego plastiku. Szczególną uwagę przyciąga myszka - mamy wrażenie, że właściwe urządzenie zostało zatopione w przezroczystej obudowie wypełnionej wodą. 



eMac na zdjęciach to model z 2004 roku ze złączami USB 2.0. Dodatkowo komputer posiadał 2 wejścia FireWire, wyjście DisplayPort oraz kartę sieciową ethernet oraz WiFi. Komputer dostarczany był z systemem Mac OS X 10.3 Panther. Niestety, dzisiaj na tym systemie nie da się już nic zrobić. Polecam instalację systemu 10.4 Tiger lub najlepiej 10.5 Leopard - wtedy hobbysta będzie mógł wykorzystywać komputer w sytuacjach awaryjnych. Żaden eMac nie pozwoli nam na instalację systemów, które zostały wydane po 10.5. 

Szkoda, że Apple odeszło od białego plastiku na rzecz aluminium, bo okres eMaca i późniejszych pierwszych modeli iMaca LCD i Maca Mini należą do moich ulubionych.